|
|
Extra > Herbert Dalhuisen
Aan de westkust van Koh Sukorn, Thailand, ligt een naamloos vissersdorpje dat slechts per fiets of brommer bereikbaar is. Wandelend door het dorpje zie je oma's en
kinderen rondom de huisjes op palen. Alle vrouwen en de meeste mannen lijken aan het werk te zijn in de rijstvelden, aan het strand of op de visserboten
De aankomsthaven van Koh Sukorn is tekenend voor de schoonheid van het eiland voor de kust van de provincie Trang. Het eiland is niet meer dan 32 vierkante km
groot en beschikt over slechts vier vissersdorpjes, 2500 inwoners, prachtig gelegen palmstranden en rijstvelden vol waterbuffels. Er zijn nauwelijks autos te vinden en het
meest vervoer vindt dan ook plaats via fiets, brommer en os. Het eiland beschikt slechts over een paar uur electriciteit per dag en dan nog maar in enkele dorpjes.
Wanneer je vanuit je eigen hutje aan het strand naar buiten kijkt, hoef je geen boek meer te lezen palm. De rust die het eiland uitstraalt mist bij vrijwel niemand zijn
uitwerking.
Koh Sukorn heeft vooral last van economische schade door het wegblijven van de weinige toeristen die het eiland bezochten en schade veroorzaakt door de aardbeving
die aan de tsunami ten grondslag lag.
Herbert Dalhuisen
|
|
|
